നശിപ്പിച്ചവന്‍.

എന്റെ കൈകളില്‍ കറ പുരണ്ടിരുന്നു; മനസ്സ് കറുത്തിരുന്നു.

ഇരുട്ടിന്റെ മറവില്‍ , പൊന്തക്കാടിന്റെ പിന്നില്‍

അവളുടെ ചാരിത്ര്യം ഞാന്‍ ആര്‍ത്തിയോടെ വലിച്ചു കുടിച്ചു .

അവളുടെ നേര്‍ത്ത ചെറുത്തു നില്പ് ഒരു ഗദ്ഗദമായി ഇരുട്ടില്‍ ലയിച്ചു .

പക്ഷെ , എന്റെ മനസിലെ കാട്ടാളനെ വളര്‍ത്താന്‍

സ്വന്തം മാറിലെ ചോര ഊട്ടിക്കൊണ്ട്

അവളുടെ മൌന സമ്മതം ഉണ്ടായിരുന്നു.

കല്യാണത്തിന് പെണ്ണ് കാണാന്‍ പോയപ്പോള്‍

ആണത്തത്തിന്റെ ഗര്‍വോടെ പുതിയവളുടെ

ചാരിത്ര്യശുധിക്കുവേണ്ടി ഞാന്‍ അട്ടഹസിച്ചു .

ഉത്തരം ഒരു കണ്ണുനീര്‍ പുഴയായി ഒഴുകുമ്പോള്‍

അതില്‍ ഞാന്‍ കവര്‍ന്നെടുത്ത ചാരിത്ര്യങ്ങള്‍

ഒരു ശ്രിംഗാര ചിരിയുമായി ഒഴുകി നടന്നു .

പക്ഷെ , എല്ലാ നഷ്ടങ്ങള്‍ക്കും പിന്നില്‍ ,

ചാരിത്ര്യം കവര്‍ന്നെടുക്കപ്പെട്ട കൂരിരുട്ടിന്റെയും

പോന്തകാടുകളുടെയും ഇടയില്‍

അവളും അവളുടെ മൌന സമ്മതം

പുറം ലോകമറിയാതെ ഒളിച്ചു വച്ചിരുന്നു .

എല്ലാത്തിനുമൊടുവില്‍ രതിയുടെയും അനുഭൂതിയുടെയും

പടം പൊളിച്ചു വെളിച്ചത്തേക്ക് വന്നിട്ട്

എന്നെ നശിപ്പിച്ചവന്‍ എന്ന് വിളിക്കാന്‍

അവള്‍ക്കു എന്ത് അധികാരം ????

The Last Poem

i want to write a last poem for you;

before am closing my pen.

i want to write a last poem for you;

before am stepping down.

you where the source, you where the stream,

and you where the destiny of my love, and

you where the reason, you where the energy

and you where the desire of my feelings.

i wished you could have read my mind

through the scribblings in this paper,

but, my vocabulary was not enough to

speak my mind as loud to make you hear.

may be i will write something as time goes,

but am sure that nothing will be as sweet as a poem,

coz, i know you will not be there with me

to encourage me with your soft little voice.

i don't want to feel guilty in future

for not saying that how much you mean to me.

i don't want to feel sorry in future

for not writing my heart before i closes my pen.

so, lemme say it for the first time,

and for the last time too, that

my love for you will be there, and

will be there until my death!!!